| Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε
από Κεφαλονίτες γονείς στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας
το 1910. Μεγάλωσε στον Πειραιά και πολύ νωρίς υπάκουσε
στο κάλεσμα της θάλασσας. Σε ηλικία 20 ετών μπαρκάρει
στα καράβια σαν απλός ναύτης και το 1939
πήρε το δίπλωμα του ασυρματιστή. Τα μεγάλα ταξίδια
με φορτηγά πλοία του δίνουν τη δυνατότητα να κάνει
μακρυνά ταξίδια, να εμπλουτίσει τις γνώσεις του,
και να μη παραμείνει κατά τα λεγόμενά του "ανάξιος
εραστής των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων
πόντων".
Από ένα σημείο και μετά ο ναύτης Καββαδίας εκφράζει
μέσω της ποίησης τις εμπειρίες του με τη θάλασσα
και τα ταξίδια.Το 1933 εκδόθηκε η ποητική
του συλλογή "Μαραμπού", που τον
καθιέρωσε σαν τον ποιητή της θάλασσας και αποτέλεσε
πηγή έμπνευσης για άλλους καλλιτέχνες. Κεντρικά
θέματα ο ναυτικός, η νοσταλγία, η ζωή, ο θάνατος,
η γυναίκα. Βασικός πρωταγωνιστής ο άνθρωπος-ναυτικός
που αντιμετωπίζει σε κάθε λιμάνι και φουρτούνα
την μοίρα του και προσπαθεί να αλλάξει τη μιζέρια
της ζωής του.
Το 1947 κυκλοφορεί τη δεύτερη συλλογή
του, "Πούσι", Τα κεντρικά θέματα
και οι βασικοί πρωταγωνιστές παραμένουν ίδια.
Η ωριμότητα όμως του ποιητή και οι πλούσιες πλέον
εμπειρίες του αποτελούν τα νέα στοιχεία που δίνουν
στη νέα συλλογή μια "οικουμενικότητα".
Το 1954 εμφανίζεται και ως πεζογράφος
με την έκδοση του βιβλίου "Βάρδια"
που είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια απλή συλλογή
ταξιδιωτικών εμπειριών. Εδώ ο ποιητής της θάλασσας
είναι και ω γνήσιος Κεφαλονίτης. Η γλώσσα, οι
ήρωες, ακόμα και οι βρισιές που περιέχει ητο βιβλίο
είναι μια ζωντανή απεικόνηση της ναυτομάνας Κεφαλονιάς
και των ξεχωριστών στοιχείων και παραξενιών που
χαρακτηρίζουν τους κατοίκους της.
Η Τρίτη ποιητική συλλογή του ποιητή - γνωστός
πια ως Μαραμπού - κυκλοφόρησε λίγο μετά το θάνατό
του. Το "Τρασβέρσο" (1975)
δείχνει έναν ολοκληρωμένο ταξιδευτή με ώριμο λόγο,
αλλά εξίσου ζεστό και ανθρώπινο.
Την αγάπη του για τη θάλασσα ανταγωνιζόταν μόνο
η αγάπη για την λευτεριά και την δημοκρατία. Ετσι
ήταν πάντα μπροστάρης στους μελάλους αγώνες της
Ελλάδας για δημοκρατία. Συμμετείχε στο αντιστασιακό
κίνημα λογοτεχνών κατά την Κατοχή και στους αγώνες
για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην επταετία
των συνταγματαρχών. Από το μετερίζι του έγραφε
στοίχους γεμάτους δύναμη και παληκαριά που στην
περίοδο της Κατοχής δημοσίευε με το ψευδώνυμο
"Ταπεινός".
Ο ποιητής των ανοιχτών οριζόντων που ονειρευόταν
πάντα να πεθάνει στη θάλασσα και όχι στη στεριά,
πέθανε το Φλεβάρη του 1975 σε κλινική
της Αθήνας.
|
