Θεωρούμε καθήκον μας να ευχαριστήσουμε δημόσια το Βουλευτή του Νομού μας και Υφυπουργό κο Αλέξ. Καλαφάτη για την άμεση αντίδρασή του στην ανοικτή επιστολή μας, που από τις στήλες του προηγούμενου φύλλου της εφημερίδας μας του απευθύναμε και στον επαρκέστατο χρόνο που μας παραχώρησε, ώστε να του εκθέσουμε και προφορικά τα προβλήματα που μας απασχολούν.

Μένει τώρα να ιδούμε τα αποτελέσματα.
Θεωρούμε πάντως ενθαρρυντικό το γεγονός της θετικής στάσης του σε ό,τι συζητήσαμε. Ιδιαίτερα στο θέμα της αύξησης των συντάξεων (από το 60% στο 80% του μισθού των ακτοπλόων ομοιόβαθμων, για τις ειδικότητες που δεν το παίρνουν), για το πρόβλημα των χαμηλοσυνταξιούχων συναδέλφων και για τα χαμηλά εφ' άπαξ, μας κάνουν αισιόδοξους δύο γεγονότα: Πρώτον η διαβεβαίωσή του, ότι τα έσοδα του προϋπολογισμού έχουν αυξηθεί θεαματικά τα τελευταία χρόνια (λόγω βελτίωσης της αποδοτικότητας των φοροεισπρακτικών μηχανισμών). Αυτό φυσικά σημαίνει πως θέμα πόρων δεν υπάρχει. Μόνο θέμα πολιτικής βούλησης. Και δεύτερον οι άριστες προσωπικές σχέσεις του κου Καλαφάτη με τον κο Ανωμερίτη, δηλαδή δυνατότητα πρόσβασης στην κορυφή του Υπουργείου, με παράκαμψη των περίφημων "υπηρεσιακών παραγόντων" του ΥΕΝ. Αυτών ακριβώς, που αφού με την ανοχή ή συνενοχή της πολιτείας καταβαράθρωσαν το ΝΑΤ, με την σπατάλη, κακοδιαχείριση, παροχή συντάξεων σε χιλιάδες άσχετους με το επάγγελμα, για λόγους, λέει, κοινωνικούς, καλούνται τώρα να αποφανθούν πόσα πρέπει να μας δώσουν, από τα δικά μας χρήματα.
Σε όλους αυτούς και σε όποιους άλλους αντιδρούσαν και αντιδρούν στην απόδοση των οφειλομένων στους ναυτικούς, αφιερώνουμε αυτή τη φωτογραφία, μήπως και κατανοήσουν κάτω από ποιες συνθήκες εργαζόμασταν για να καταθέσουμε στο ΝΑΤ ότι μας έλεγαν πως πρέπει, ώστε να έχουμε αξιοπρεπείς συντάξεις ("Τραβήχτηκε" πριν 25 - 30 χρόνια από τον τότε Ανθ/ρχο και νυν ταμία του σωματείου μας Διονύση Μαρκέτο, μέσα στο ΧΛΟΗ του Λυκιαρδόπουλου, με καπετάνιο τον νυν αντιπρόεδρο του Σωματείου, Γιώργο Παπαδάτο). Την αφιερώνουμε σ' όλους αυτούς που αγνοούν τι σημαίνει ποντοπόρος Ναυτιλία, που γνωρίζουν τα καράβια, δεμένα και ασφαλισμένα στα λιμάνια, είτε παρατηρώντας τα από τα παράθυρα των γραφείων τους, είτε από κάποιες δεξιώσεις στις οποίες παρευρέθηκαν, κυρίως στα πολυτελή σαλόνια των κρουαζιερόπλοιων. Δημιουργώντας έτσι την εντύπωση πως το ΥΕΝ, δεν είναι Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, αλλά ενός τμήματός της.

Θα ξαναθυμίσουμε όμως στον κο Υφυπουργό τα λόγια του:
- Ναι, είστε αδικημένοι.
Και στον κο ΥΕΝ την υπόσχεσή του:
- Πάμε για το 80%, με ενδιάμεση στάση στο 70%.
Και ερωτάμε: Πότε ξεκινάμε; Πότε θα αρχίσει η υλοποίηση, πως και σε πόσο χρόνο θα ολοκληρωθεί;
Ασφαλώς ο κος Υφυπουργός, στις όποιες προσπάθειες κάνει, θα συναντήσει τα συνηθισμένα τερτίπια των όποιων ανευθυνοϋπεύθυνων καρεκλοκένταυρων της Δημόσιας Διοίκησης (για την οποία πάντα υπάρχουν χρήματα, που δίνονται αφειδώς με την μορφή οργιώδους φαντασίας και σπάνιας εφευρετικότητας "επιδομάτων", αλλά, παρ' όλα αυτά, μία από τις πλέον σοβαρές εφημερίδες της χώρας, μόλις χθες είχε τίτλο: ΕΚΘΕΣΗ - ΒΟΜΒΑ. ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΧΑΟΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ). Γι' αυτό εξ' άλλου κι εμείς προσβλέπουμε μόνο στις προσωπικές σχέσεις του κου Υφυπουργού.
(Μία παρένθεση: Όσοι εκπρόσωποί μας - βουλευτές - πιστεύουν ότι οι ναυτικοί έχουν αδικηθεί και ότι κάτι τους οφείλεται, δεν μπορούν, άραγε, να καταθέσουν μια επερώτηση στη βουλή, σε συνεννόηση μεταξύ τους και αφού πρώτα ζητήσουν στοιχεία από τα Σωματεία - εκπροσώπους μας του Πειραιά, αλλά και από τα τοπικά, σαν το δικό μας π.χ.;)

Τέλος η διαβεβαίωση του κου Υφυπουργού για μη κατάργηση της Ναυτικής Ακαδημίας στο Αργοστόλι, καθώς και η προσφορά του να βοηθά οσάκις αναφύονται προβλήματα μεταξύ Οίκου Ναύτου και φαρμακοποιών - Ιατρών - όπως έκανε άλλωστε στην προ ολίγου χρόνου "κρίση" - θεωρείται από εμάς μια αισιόδοξη αρχή, ελπίδα πως θα ακολουθήσουν λύσεις και σ' άλλα προβλήματα.
Κλείνοντας επαναλαμβάνουμε ακόμη μια φορά: εφ' όσον όλοι αναγνωρίζουν πως έχουμε δίκιο, μας δίδεται το δικαίωμα να θεωρούμε πως σε κάθε μήνα που περνά, μας "κλέβουν" περίπου το 1/3 της σύνταξης που θα έπρεπε να παίρνουμε. Αυτής της σύνταξης που για να την πάρουμε, δουλεύαμε σε συνθήκες που η φωτογραφία δείχνει και πληρώναμε στο ΝΑΤ ποσοστό των αποδοχών μας ανώτερο από όποιο άλλο ταμείο. Με υπηρεσίες 20-22-25 χρόνια. Είκοσι πέντε χρόνια δουλειάς ή επαγρύπνησης, αυτοί οι όγκοι θάλασσας που φαίνονται να κατακλύζουν το καράβι της φωτογραφίας, δεν ξέρουν από 8ωρα, δεν σταματούσαν τα μεσάνυχτα για να κοιμηθούμε, ίσως γιατί πίστευαν πως αφήνοντας τα καράβια, σαν απόμαχοι, θα αφήναμε πίσω μας βάσανα και ταλαιπωρίες.

Δεν φανταζόντουσαν, ούτε κι εμείς άλλωστε, εκείνα τα κύματα - βουνά που συχνά μας "συντρόφευαν", πως τα χειρότερα δεν ήσαν αυτά, ήσαν μπροστά μας, μας τα ετοίμαζε η "φιλόστοργος" πολιτεία και τα όργανά της.