Το Υπουργείο Ε.Ν., θέλοντας να εξηγήσει τη στάση του απέναντι στην απεργία των ναυτικών και να παραθέσει τα μέτρα που έλαβε υπέρ τους, εξέδωσε και διένειμε φυλλάδιο, μερικά τεύχη του οποίου λάβαμε κι εμείς. Νομίζουμε πως πρέπει να σχολιάσουμε κάποια του σημεία.
1. Αναφέρει πως επιλύονται "πάγια και χρόνια αιτήματα του ναυτεργατισμού". Κι εμείς ρωτάμε: Γιατί αφέθησαν επί τόσα χρόνια άλυτα; Αυτό δεν δικαιολογεί την απεργία;
2. Αναφέρει πως "το 70% αποτελεί πλέον το ανώτατο ποσοστό του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας". Κι εμείς ρωτάμε: Αυτό σημαίνει πως το "πάμε για το 80%" που αρχές της χρονιάς ο κος ΥΕΝ εξήγγειλε, πρέπει να το ξεχάσουμε; Εμείς ερχόμαστε από το 45% και σταματάμε στο 70%. Κάποιοι, διαβάζουμε, υψηλοσυνταξιούχοι του τόσο "παραγωγικού" Δημοσίου, έρχονται από το 110-120%. Και σιγά-σιγά θα φτάσουν κι αυτοί στο 70%. Αφού επί 10ετίες απολάμβαναν συντάξεις, πάνω από το μισθό των εν ενεργεία συναδέλφων τους. Άραγε έτσι είναι ή μήπως δεν έχουμε καταλάβει καλά;
3. Διερωτάται το Υπουργείο γιατί αποκρύπτεται το γεγονός πως από 1/1/2003 οι συντάξεις θα υπολογίζονται επί του βασικού μισθού συν το επίδομα Κυριακών. Μα, αν δεν κάνουμε λάθος, ούτε και το Υπουργείο βγήκε, στα ΜΜΕ να το πει καθαρά, με αριθμούς, με ποσοστά. Εμείς κάπου διαβάσαμε, ότι "με τον νόμο τάδε, ρυθμίζεται το θέμα". Ρυθμίζεται πως; Δεν το διευκρίνιζε, ώστε να καταλάβουμε κι εμείς.
4. Στα μέτρα υπέρ των ναυτικών, λέει πως "επέτρεψε" την επανεργασία. Μας είναι ακατανόητο, τι είδους μέτρο υπέρ μας είναι το να μας επιτρέπει να ψάξουμε για δουλειά, αφού βέβαια πρώτα ξεμπλέξουμε με τις διάφορες "προϋποθέσεις" που επιβάλλονται. Και εν πάση περιπτώσει δεν το κάναμε για εμάς, η ανάγκη το επέβαλε, λόγω έλλειψης πληρωμάτων και κυρίως Αξιωματικών.
5. "Τα τεράστια ελλείμματα του ΝΑΤ, που καλύπτονται από τον κρατικό προϋπολογισμό", όπως αναφέρει.
Είναι σωστό; ΟΧΙ. Το σωστό το διατυπώνει ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ της 1/6/2002: "Η κάλυψη του ελλείμματος του ΝΑΤ δεν αντιπροσωπεύει ουσιαστικά επιδότηση της ποντοπόρου Ναυτιλίας αλλά ετεροχρονισμένη κάλυψη υποχρεώσεων του δημοσίου από άσκηση κοινωνικής, νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής κατά το παρελθόν". Και ο οποίος, ΟΙΚ. ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, επανέρχεται στις 6/7/2002, επεξηγώντας πως: " η ελάχιστη ασφαλιστική προστασία" ή "εξαγορά υπηρεσίας ναυτικών ομογενών από Αίγυπτο - Τουρκία - Ρουμανία" ή "διαδοχική ασφάλιση", φόρτωσαν στις πλάτες του ΝΑΤ 20-25000 "περαστασιακούς ναυτικούς". Και επί πλέον η αγορά-ανέγερση ακινήτων από το ΝΑΤ και η "αξιοποίηση" τους, μαζί με την φορολόγηση των καταθέσεων του ταμείου σε συνάλλαγμα - μόνο για το ΝΑΤ γινόταν αυτό - , όλα αυτά αν τα αθροίσουμε, δείχνουν πως σχεδόν τα μισά έξοδα του ΝΑΤ δεν έχουν καμία σχέση με τους πραγματικούς ναυτικούς.
6. "Αυξήσεις 30-39% είναι μοναδικές στην ιστορία του ναυτεργατισμού", αναφέρει το ΥΕΝ. Αυξήσεις όμως πάνω σε συντάξεις πείνας, όπως και το ΥΕΝ και όλοι όσοι γνωρίζουν τις αποκαλούσαν. Δεν είναι αυξήσεις πάνω σε "παχυλές" συντάξεις.
7. Στους πίνακες που στο φυλλάδιο του ΥΕΝ παρατίθενται με τις συντάξεις 15 ειδικοτήτων ναυτικών, για τα έτη 2003 έως 2007, παρατηρούμε πως οι συντάξεις των ποντοπλόων αποσυνδέονται από τους μισθούς των ακτοπλόων. Κι αυτό γιατί τώρα οι συμβατικοί μισθοί των ποντοπλόων είναι χαμηλότεροι. Έως τώρα που ήταν υψηλότεροι, υπολογίζονταν πάνω στους μισθούς των ακτοπλόων. Σωστό βέβαια. Αλλά γιατί δεν γινόταν και τότε που οι μισθοί των ποντοπλόων ήσαν ψηλότεροι;
Τελειώνουμε δηλώνοντας πως δεν πιστεύουμε ούτε στην δικαιοσύνη της πολιτείας, ούτε στην "φιλία" των εφοπλιστικών εταιρειών. Αν μας δίνουν μια μπουκιά, που κι αυτή με διάφορα τερτίπια όλο και την μικραίνουν, το κάνουν γιατί η ανάγκη το επιβάλει. Λογικό ασφαλώς. Αλλά δεν είναι μέτρα υπέρ των ναυτικών. Είναι κάποια δειλά βήματα υπέρ της προσέλκυσης των νέων στο ναυτικό επάγγελμα. Που παίρνονται πολύ αργά, αφού χάθηκε για τα καράβια μια γενιά νέων, που θα μπορούσαν να είχαν σταδιοδρομήσει σ' αυτά, με ανυπολόγιστες ευεργετικές επιπτώσεις τόσο στην ανεργία, όσο και στην Εθνική οικονομία, αλλά κυρίως στις "τσέπες" των "ανήσυχων" νέων, αυτών που δεν τους "γέμιζε" η ρουτίνα της ζωής των στεριανών, αλλά που το "παράδειγμα" της συμπεριφοράς κράτους και εφοπλιστών προς τους πατεράδες τους, εμάς δηλαδή, τους απέτρεπε.